Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
alaqaranlıq — sif. 1. Bir az qaranlıq, yarıişıq, yarıqaranlıq. Onu <Tanyanı> həbsxananın qalın divarları, alaqaranlıq koridorları sıxır, <o> qaçıb qurtulmağa çarələr düşünürdü. A. Ş.. Qəza icraiyyə komitəsi dəftərxanasında ən dibdəki alaqaranlıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
toran — is. 1. Səhər hava işıqlanan və ya axşam hava qaralmağa başlayan vaxt; alaqaranlıq. Axşam toranı. – <Kazım> səhər toranında meşəyə girdi. M. İ.. Toran çağı (vaxtı) – səhər havanın hələ işıqlanmadığı və ya axşam hələ qaranlıq düşmədiyi vaxt;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fələq(q) — ə. şəfəq, dan alaqaranlıq, sübh … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bozarantı — is. 1. Havanın səhərə yaxın alaqaranlıq halı. 2. Uzaqdan boz görünən şey, yer … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəki — 1. is. 1. Bir şeyin tərəzidə çəkilməklə müəyyənləşdirilən ağırlığı; vəzn. Taxılın çəkisi. Çəki daşı – şeyləri çəkmək üçün ağırlıq ölçüsü kimi işlədilən müəyyən ağırlıqda cisim, tərəzi daşı. <Tahir> dəmir çarpayının altında cərgə ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
işıq — is. 1. Ətrafı işıqlandıraraq, onu gözlə görünəcək hala salan şüa enerjisi; nur, ziya. Gün işığı. Ay işığı. Lampa işığı. Fənər işığı. İşıq şüası. – Yağışın arasında küçələrdə yanan elektrik işıqları tutqun bir ziya nəşr edirdilər. S. H.. Şam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müzlim — sif. <ər.> klas. 1. Qaranlıq, zülmətli. Müzlim bir gecə. 2. Məchul, şübhəli, qaranlıq. O məni özü ilə bərabər, sanki bildiyim və tanıdığım bu dünyadan daha müzlim, daha çirkin bir dünyaya sürükləyirdi. M. S. O.. Gənc qız bu alaqaranlıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
obaşdan — z. 1. Alaqaranlıq, səhər tezdən, hava açılmamış. Obaşdan oyanmaq. – Aslan isə, – vaxt keçir, – deyə obaşdan gedib vağzalı kəsdirib oturdu. C. C.. Çiynindən aşırıb boz çantasını; Obaşdan məktəbə bir uşaq gedir. H. Arif. 2. Orucluqda hava… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoyun — 1. is. Ət, yun və süd verən sıx, qıvrım tüklü gövşək ev heyvanı. Alışan tayaların işığında hürküşüb bir birinə qarışmış qoyun sürüləri mələşir. M. Rz.. ◊ Qoyun kimi – təbiətcə çox yumşaq, həlim, sakit, dinc. Qoyunu qoyun ayağından, keçini keçi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qürub — is. <ər.> Batma, üfüqün altına keçib görünməz hala gəlmə. Günəşin qürubu. Qürub vaxtı. – Günəş qürubunun qırmızı buludları günbatan tərəfi . . bürümüşdü. C. M.. Uçan durna, sönən qürub nağılları andırır. Ə. Cəm.. // Günbatan vaxt. Müşavirə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tarlaşmaq — f. Tar olmaq, alaqaranlıq olmaq, qaranlıq düşmək. Hava tarlaşmışdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
